Als…

Als ons kat een koe was, konden we ze melken voor de stoof. Of als de lucht valt, zijn alle mussen dood.

Heel dikwijls zeg je: “Amai, nu heb ik veel geluk gehad.” Als alles zou misgaan wat zou kunnen misgaan, dan zou het leven niet zo lang duren 🙂

Vorige week ging ik zoals elke dag lopen met mijn hondjes. Ik rij met een soort brommer die ik vasthang aan mijn rolstoel.

De hondjes hangen nooit vast, omdat mijn vingers niet zo goed meer mee willen. Het is ook leuker voor hen en voor mij dat ze gewoon kunnen meelopen. Ik moet immers maar één drukker punt voorbij en ik ben in een autovrije zone.

De morgen van dit verhaal had een vriendin een filmpje gestuurd. Ze was op wandel met haar nieuwe viervoeter. Ik wou een filmpje terugsturen en hing mijn gsm aan mijn stuur terwijl we door de natuur aan het racen waren. Mooi beelden, maar als ik rapper reed, klapperde mijn gsm. Om hem beter te hangen, stopte ik. Een beetje verder waren jagers bezig. Terwijl ik met mijn gsm in de weer ben, gaat er een schot af.

Mijn hondjes zijn allebei verdwenen als ik even later opkijk. Aiki zie ik nog lopen en ik roep haar bij mij. Samen gaan we op zoek naar Ubi. Ik rij zo snel als mijn aankoppelstuk kan (26 km/uur). Dat doe ik normaal nooit maar nood breekt wet. Gelukkig is de baan rechtdoor en moet ik geen bochten nemen. Terug aangekomen aan de baan ga ik naar de jagers met de vraag of ze een hondje gezien hebben…Niet dus…

Ik besluit om naar huis te gaan. Al een beetje in paniek, met maar één hand aan het stuur, geef ik vol gas. Geen idee waarom…even later maak ik een stuurfout die ik overcompenseer. Met een smak gaat mijn linker schouder op de betonnen ondergrond gevolgd door mijn hoofd. Op de grond denk ik: “Dit kan niet goed aflopen”. De jagers hebben dit alles zien gebeuren en komen afgelopen. Ze zetten me terug recht. Ik heb helemaal niets! Eén van hen zegt: “Ge moet niet schoon zijn om geluk te hebben”. Geen idee hoe ik gereageerd heb, want ik was eigenlijk vooral geschrokken dat ik niets had en wou zo snel mogelijk Ubi gaan zoeken.

Aangekomen aan de baan die ik moest oversteken, liet ik Aiki zitten. Toen een automobilist stopte, riep ik ‘ja’ en Aiki schoot over. De automobilist, die eigenlijk voorrang had, bedacht zich dit net en hij reed door. Hij zag Aiki en sloeg alles toe. Net op tijd! Juist op die moment kreeg ik een berichtje: Ubi is al thuis.

Op 10 minuten tijd was mijn hoofd bijna kapot en had ik alle twee mijn hondjes kwijt kunnen zijn. Af en toe heb je toch nood aan een goede engelbewaarder!