Baclofen to the rescue

In de vorige post had ik jullie verteld dat het beter ging met mijn benen door het gebruik van meer Baclofen (spierontspanner). Ik wou het nog voorzichtig aanbrengen, omdat ik helemaal niet zeker was dat het langdurig zou helpen. Nu, na een maand, kan ik toch wel stellen dat er verbetering is. Mijn lichamelijke toestand blijft wel afhankelijk van kleine zaken…

Zo had ik opnieuw pijn, omdat de warmtepomp de lage temperaturen in februari niet aankon. Van dinsdag tot vrijdag hadden we geen warm water en op het dieptepunt was het 13° C in de living. Dit zorgde ervoor dat ik niet opgewarmd geraakte en dat ik ’s nachts dan ook niet veel kon slapen.

Elk nadeel heb ze voordeel: door die frisse temperaturen konden we eindelijk terug eens op natuurlijk ijs. Dat waren hoogdagen voor Aiki, die ondertussen trouwens een bejaarde dame van 9 geworden is.

Ik ga bijna elke dag met haar fietsen. Vroeger haalden we 20 km op een uur terwijl dat nu eerder 13 à 14 is. Misschien ligt dat ook wel aan mij hoor, ondertussen leef ik ook rustiger en trager dan vroeger! Ik zou helemaal niet zonder haar kunnen (omdat ze mij eigenlijk veel helpt tijdens alledaagse dingen ook). Daarom hebben we beslist dat er na de zomer een nieuw hondje komt. Zo kunnen ze elkaar opvoeden en verlaagt de druk op de bejaarde Aiki een beetje.

Jelle, de avonturier die de 7 hoogste bergen ter wereld wil beklimmen en elke verplaatsing ernaartoe op eigen kracht doet, is vertrokken samen met twee vrienden om te roeien vanuit zuid-Portugal naar Amerika. Van daar uit zal hij fietsen naar Alaska om daar een berg te beklimmen. Deze tocht zal drie maanden duren… Straffe toeren!

Ikzelf heb een nieuwe rolstoel besteld. Hij is opgemeten bij Move All The Way in Deerlijk.

Zoals jullie kunnen lezen zijn het dure tijden (nieuwe rolstoel, reparatie van de chauffage). Ik zag het even niet meer zitten en wou daarom TrainM afbouwen. Eergisteren kreeg ik een mail van spierziekten Vlaanderen. Er stond dat ‘de prijs van de liefde’ werd afgeschaft. Dit wil zeggen dat er bij de berekening van het integratie inkomen geen rekening meer gehouden wordt met het inkomen van de partner. Kort door de bocht kunnen we dan zeggen dat als ik hard blijf opletten, ik kan blijven stappen in Antwerpen.

Elke twee weken vieren we een feestdag met Kathleen, ons knuffelcontact. Deze keer werd het ‘Toe Bisjvat’, een Joods feest. Ik wou me altijd al eens verkleden als Jood. We gingen een bontjas kopen in de tweedehandswinkel. Met de mouwen maakten we een hoed en een pop met pijpenkrullen zorgde voor de finishing touch.

Mijn haar begon te lang te worden rond mijn oren, en als grap scheerde Nele een hanenkam, welke ik een week wou laten staan. Eind februari eindigt het snoekseizoen en op de laatste visdag verscheen een mooie sterke dame aan de oppervlakte. Mooi meegenomen was het shirt dat ik kreeg van Nele en dat ik die dag voor de eerste keer droeg.

Eén gedachte over “Baclofen to the rescue

  • 4 maart 2021 om 19:21
    Permalink

    De visvangst was een mooie afsluiter van ’t seizoen. Je haar en baard zijn trouwens echt goed voor de moment. Als ik jou was, zou ik eens langs een barbier gaan om er wat model in te laten knippen.

Reacties zijn gesloten.