Corona bezigheidstherapie

De Laatste dagen vragen meer en meer mensen hoe ik mijn dagen doorbreng tijdens deze donkere dagen waarop niets kan of mag. In de laatste post liet ik immers weten dat ik veel pijn heb aan mijn benen. Dat is helaas niet veranderd… of toch?

Eergisteren ben ik langs geweest bij het UZA (dokter De Jonghe). hij stelde mij een beetje teleur omdat hij niets nieuws wist te vertellen terwijl er voor de corona hoopgevende artikels te lezen waren. Uiteindelijk ben ik vertrokken naar huis met extra voorschriften van de medicatie die ik reeds neem (Baclofen – een spierontspanner). Ik neem nu meer dan vroeger en als bij wonder heb ik al 2 nachten door kunnen slapen. Hopelijk is dit de start van een rooskleurigere periode.

Buiten het feit dat de dingen niet altijd liepen zoals ik het wou hebben Nele en ik (met hulp van de PAB’s) toch niet helemaal stilgezeten. Zoals iedereen hebben we vele uurtjes gewandeld; de hond wist niet waar hij het had. We zijn naar elk lichtje gaan kijken in de buurt en als dat nog niet genoeg was, hebben we zelf een vuurschaal aangeschaft. We kookten uitgebreid en veel – al dan niet op de barbeque. Ook de gourmet draaide overuren. Twee wekelijks vierden we een feestdag met ons knuffelcontact Kathleen (zo vierden we nieuwjaar reeds in november, Pasen in januari, hadden we vorige week een jaarmarkt en komt het Suikerfeest er binnenkort aan). Nadeel van dit alles is dat ik blijkbaar binnenkort moet bevallen :).

Het snoekseizoen kwam traag op gang ( lees: ik heb 2 maanden lang geen teken van leven gezien daar) maar eens ze begonnen, waren ze niet te stoppen. Door de aanhoudende regen zijn de veldbanen naar mijn buitenverblijfje niet goed meer berijdbaar. Ook door de kou hou ik het even voor bekeken. Momenteel vul ik sudoku in terwijl Nele aan het haken is, lekker uitdagend ;). Als Neles kinderen hier zijn spelen we gezelschapsspelletjes en werd er zelfs een sneeuwman gemaakt.

Nu lijkt het misschien onmogelijk maar in december ben ik corona-proof in een school in Bornem een lezing gaan geven samen met Aiki en PAB Koen. Met Shobhan maakten we kweepeer likeur en met de Schille gingen we naar zee.

Jelle

De Schille reed ook naar Aalter waar Jelle een rondleiding gaf op zijn boot. Voor de mensen die niet mee zijn: Jelle (Veyt) Is de avonturier waarmee ik in 2018 en 2019 naar Gibraltar ben gefietst. Hij is op drie januari vertrokken met de fiets in Dendermonde en nu, amper 26 dagen later, is hij aangekomen in zuid Portugal. Vandaar zal hij volgende week, samen met twee vrienden met een roeiboot naar Florida varen! deze tocht zal ongeveer drie maanden in beslag nemen. Vandaar uit fietst hij nog 10 000 km tot in Alaska! Zijn avonturen zijn te volgen op zijn blog: www.jelleveyt.be

Rijden met de fiets, reizen via het water, afzien onderweg, traag leven, genieten van de mooie dingen onderweg,… daar ben ik helemaal mee mee maar een oceaan oversteken da’s andere koek. Om toch een beetje mee te zijn heb ik een boek gelezen over 4 moeders van middelbare leeftijd die ongeveer dezelfde oversteek gedaan hebben (enkel een beetje korter). Het was prachtig om die verhalen over zeeziekte, vriendschap, ergernissen, dolfijnen en walvissen te lezen.

Push To The Top

Een 2de uitdaging die ik zeker zal volgen is de de poging waarop lange-afstandsloper Serge Van Autreve een rolstoel zal duwen van in Elverzele tot op de top van de Mont Ventoux. Daarin zit Samuel, een 17 jarige jongen met Ataxie Van Friedreich. Tijdens deze tocht wordt geld ingezameld voor project U\turn. Volgen hier: www.pushtothetop.com

Een derde tocht om naar uit te kijken: De Camino op armkracht. Francois zou op 17 april vertrekken vanuit Gullegem naar Santiago de Compostela. Wegens ziekte kan deze tocht helaas niet doorgaan. Dit was door Corona reeds een jaar uitgesteld en nu is het helaas niet meer mogelijk. Zo is het ook niet meer mogelijk om op vakantie te gaan met Antonio (ALS werd hem te veel) of te gaan handbiken met Cindy DS :'(.

4 gedachten over “Corona bezigheidstherapie

  • 30 januari 2021 om 19:34
    Permalink

    Ja , beste Frank !
    Wat een boeiend leven daar aan de schelde-oorden . Never give it up .! Maar mijn tocht naar Eurazië komt er aan . Een leraar van mij vertelde hoe ik dit moest doen en bouwde voor mezelf een ‘ skipeurope ‘ . Een klein ruimtetuigje waar net genoeg plaats was voor mij en mijn toenmalige huisgenoot Whoopie , de grasparkiet . Groot was mijn ontgoocheling toen bleek dat mijn ruimtetuigje 4 skippy ‘ nooit vangrond is gegaan … een verre droom is in rook opgegaan . Het lijft voor mij dus een compleet raadsel hoe jij deze dromen van verre reizen kan waarmaken en wil volgen van collega’s te velde . Ik zie de oceaan al voor mij , in een bootje genaamd ‘ cremgelaskaat ‘ op weg naar het verre Alaska ! Kaat hé manneke aan mijn tenen . KaaaaaaaaaaT !!
    Daarom verheug ik me op uw blog en ben blij u te volgen in de uitdagingen des levens . Ikzelf blijf liever in de nabije omgeving want ik moet voor het donker thuis zijn . Of mijnen browser ontploft ! … Mag ik je blijven volgen met uw strapatsen in droom of werkelijkheid ?

    vanuit mijn kajuit

    SKOBBEGAAR
    room 205
    HUISBROEK

  • 30 januari 2021 om 20:57
    Permalink

    oei wat is er met Cindy DS gebeurd? 😮

    • 31 januari 2021 om 15:45
      Permalink

      Jammer genoeg overleden door kanker

  • 30 januari 2021 om 21:08
    Permalink

    Dag Frank,

    even je blog over corona bezigheidstherapie gelezen.
    Wat voor feestvarkens dat jullie zijn, tof, dit is letterlijk ‘alle gekheid op een stokje (of in een kindereitje)’.
    Je ziet, corona voedt de creativiteit.
    Sudoku … amai niks voor mij, geef mij maar een kruiswoordraadsel.

    Covid 19 is wel een lastig beestje, ik mis vooral het spontaan ‘echt’ samenzijn met mijn kinderen en kleinkinderen. Leuk is anders, maar moeilijk gaat ook.
    Hopelijk nemen voldoende mensen hun maatschappelijke verantwoordelijkheid door zich te laten vaccineren. Dit is het beste wat we voor onszelf en voor elkaar kunnen doen, het leven zal weer aangenamer worden, welke verhalen over complottheorieën er ook de wereld worden ingestuurd. Dat is pas een complot !
    Ik kijk er al naar uit jullie eindelijk eens bij ons te kunnen ontvangen. En ook bij jullie eens de Airfryer te kunnen uittesten, ik breng wel mijn frieten en hartige hapjes hoor.

    Ik ben écht blij voor jou Frank dat extra Baclofen je betere nachten geeft. En wie weet op een dag komt er toch een gepast medicijn voor Ataxie van Friedreich, alles kan en geduld is een schone deugd, al is geduld opbrengen als je zoveel pijn hebt niet zo evident hé. De wetenschap staat niet stil, maar soms duurt het natuurlijk lang alvorens men het ei van Colombus heeft gevonden.

    Tot een volgende keer. Veel plezier en goede nachtrust en alle vertrouwen in de wetenschappers die op een dag een ‘gouden ei’ voor jou zullen leggen. Ik geloof erin.

    moeke Maria.

Reacties zijn gesloten.