Doel Festival

Enkele maanden geleden vroeg mijn buur en goede vriend Moerri of ik mee wou naar een festival in Doel. Ik zei volmondig ‘ja’, en dan vooral voor de unieke, fantasierijke locatie. We zouden met z’n vieren zijn.

Eenmaal aangekomen – in de gietende regen – merkte ik al dat het niet echt mijn
Muziek bleek te zijn: ektronisch, maar met eigen sets van de DJ’s en dus volledig onbekend.

Vanaf 21 uur begonnen we ons goed te amuseren. Een pintje zal er zeker bij geholpen hebben. Op een fuif word ik dikwijls aangesproken door vrouwen (mijn vrienden zeiden zelfs ‘volgende keer nemen we terug een rolstoel mee :)’). Normaal doen ze dat een beetje uit eigen belang denk ik, maar deze keer was het een keertje anders. Ik werd aangesproken door een lief meisje met prachtige krullen. Ze was op het festival op een vrijgezellenweekend. Ze was zelfs dé getuige. Ondanks de muziek en het rumoer verstonden we elkaar super goed, wat in mijn ogen heel speciaal was. Op mijn vraag of ze een pintje wou, antwoordde ze dat ze geen bier lustte en nog met de auto naar huis moest. Dus samengevat: Maité, zo bleek ze te heten, was helemaal nuchter en aan het praten met jongens die eigenlijk een beetje boven hun theewater zaten. Ze was opvoedster van beroep en was naar eigen zeggen super blij om mij te leren kennen. Dus toen ik mijn website vertelde aan haar, was ik ervan overtuigd haar te horen. Maar blijkbaar heeft ze een duwtje in de rug nodig, bij deze 🙈…