Ride Ataxia 3.0

Om de twee jaar organiseert Marieke de Europese Ride Ataxia in Eindhoven. Ik was erbij op de eerste, tweede en nu ook derde editie. Elk jaar zijn er meer deelnemers en dit jaar waren er ook redelijk veel internationale deelnemers. De belangrijkste daarvan was Kyle Briant. De naam zegt jullie waarschijnlijk niets maar hij is de bekendste FA’er. De Amerikaanse oprichter van de Ride Ataxia. Hij werkt momenteel bij Fara en is daar verantwoordelijk voor de fondsenwerving. Dus als er ooit een medicijn komt, is hij er onrechtstreeks voor verantwoordelijk. Tien jaar geleden had ik hem al ontmoet in Chicago. Hij kende me nog!

Uiteindelijk zijn mijn moeder en Annelies mee geweest. We kwamen een beetje te laat toe want de start was voorzien tussen 9u en 10u30. De verpleging geraakte ’s morgens niet binnen bij mij en uiteindelijk ben ik naakt in mijn rolstoel zelf de deur gaan opendoen. Door heel veel gedoe zijn we uiteindelijk om 12u kunnen starten. De rute van 17 km ging megavlot. Na een dik uur waren we terug op de vertrekplaats en was ik nog in form voor gesprekjes met collega FA’ers. Er waren drie mensen met Ataxie van Duitsland (ik ben uitgenodigd voor de Ride Ataxia in Duitsland volgende zomer), twee mensen van Oostenrijk, 2 Belgen (Elske en ik), een Amerikaan en redelijk veel Nederlanders.

Na de Ride had ik honger maar er waren enkel hamburgers met melkbroodjes. Dat is nu echt iets dat ik niet kan verdragen, zo van die sandwich-achtige broodjes. Maar ja, wat doe je dan: niet eten en honger hebben of een beetje slaperig worden? Ik heb er natuurlijk twee gegeten en in de terugweg viel ik in slaap in de auto. Als het dat maar is natuurlijk.